YARGITAY CUMHURİYET BAŞSAVCILIĞINCA DÜZENLENECEK EK TEBLİĞNAME EK TEBLİĞNAME (Ceza Genel Kurulu Kararından Sonra Direnme Hükmünün Katılanlar Vekili Tarafından da Temyiz Edilmiş Olması)
TOPLUMA KAZANDIRMA YASASININ UYGULANMASI (Ceza Genel Kurulunda Temyiz Davası)
Yerel Mahkeme ile Özel Daire arasındaki uyuşmazlık; 4959 sayılı Topluma Kazandırma Yasasının 4/b maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin ise de, Ceza Genel Kurulu Kararından sonra katılanlar vekili tarafından da direnme hükmünün temyiz edilmiş olması nedeniyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından bu temyiz istemini de kapsayacak şekilde ek tebliğname düzenlenmesinin gerekip gerekmediği konusu Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca ön sorun olarak öncelikle karara bağlanmıştır.
Yerel Cumhuriyet Savcısı ve katılanlar vekili tarafından açılmış bulunan temyiz davasına dayalı olarak Ceza Genel Kurulunca inceleme yapılabilmesi için, öncelikle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca katılan vekili tarafından ileri sürülen temyiz nedenlerinin de değerlendirildiği bir ek tebliğnamenin düzenlenmesi gerekmektedir.
DAVA ve KARAR:
Sanığın 765 sayılı TCY.’nın 146/1 ve 59. maddeleri uyarınca müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasına, 4959 sayılı Topluma Kazandırma Yasasının 4/b maddesinin tatbiki suretiyle verilen müebbet hapis cezasının 9 yıl hapis cezasına çevrilmesine, hak mahrumiyetine ve mahsuba ilişkin Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 29.9.2005 gün ve 112-156 sayılı hüküm, sanık müdafii ile sanık aleyhine Yerel Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesince 27.3.2006 gün ve 195-1870 sayı ile; usuli nedenlerle bozulmuş, Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 29.9.2006 gün ve 160-198 sayılı hüküm ise, sanık müdafii ve Yerel Cumhuriyet Savcısının temyizi üzerine dosyayı inceleyen,
Yargıtay 9. Ceza Dairesince 30.4.2007 gün ve 3769-3608 sayı;
“… koşulları oluşmadığı halde 4959 sayılı Yasa uyarınca indirim yapılmış olması” isabetsizliğinden bozulmuş, Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesince 19.10.2007 gün ve 332-326 sayı ile önceki hükümde direnilmiştir.
Direnme hükmünün de Yerel Cumhuriyet Savcısı tarafından sanık aleyhine temyiz edilmesi üzerine,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 23.9.2008 gün ve 75-201 sayı;
“… yanıltıcı yasa yolu bildirimi nedeniyle Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 19.10.2007 gün ve 332-326 sayılı direnme hükmünün, ‘temyiz süresinin tebliğ tarihinden itibaren başlayacağı’ şerhini de içerir şekilde katılanlar vekiline tebliğ edilmesinin sağlanması için dosyanın Diyarbakır 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine…” karar verilmiştir.
Ceza Genel Kurulu Kararına dayalı olarak yapılan tebligat üzerine direnme hükmü katılan A. D. ve çocukları vekili tarafından da temyiz edilmiştir. Yargıtay C. Başsavcılığınca, eksikliğin tamamlandığından bahisle yeni bir tebliğname düzenlenmeksizin Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır:
YARGITAY CEZA GENEL KURULU KARARI:
Yerel Mahkeme ile Özel Daire arasındaki uyuşmazlık; 4959 sayılı Topluma Kazandırma Yasasının 4/b maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağına ilişkin ise de, Ceza Genel Kurulu Kararından sonra katılanlar vekili tarafından da direnme hükmünün temyiz edilmiş olması nedeniyle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından bu temyiz istemini de kapsayacak şekilde ek tebliğname düzenlenmesinin gerekip gerekmediği konusu Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27. maddesi uyarınca ön sorun olarak öncelikle karara bağlanmıştır.
Direnme hükmünün Yerel Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 23.3.2008 gün ve 44025 sayılı tebliğname düzenlenmiş ise de, bu tebliğnamede Genel Kurul Kararına dayalı olarak katılan vekili tarafından gerçekleştirilen temyiz istemi ve nedenleri değerlendirilmiş değildir.
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 28 ve Yargıtay İç Yönetmeliğinin 37. maddeleri uyarınca Yerel Mahkemece verilen kararların temyiz yoluyla incelenmesinde, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, o konudaki hukuki görüşün açıklandığı bir tebliğnamenin düzenlenmesi zorunludur.
5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUY.’nın 316. maddesinin 3. fıkrasına göre de, hükmün temyiz edilmesi halinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenecek tebliğnamenin, hükmü temyiz etmeleri veya aleyhlerine sonuç doğurabilecek görüş içermesi halinde sanık veya katılan, şahsi davacı veya vekillerine dairesince tebliğ olunması zorunludur.
Bu nedenle, Yerel Cumhuriyet Savcısı ve katılanlar vekili tarafından açılmış bulunan temyiz davasına dayalı olarak Ceza Genel Kurulunca inceleme yapılabilmesi için, öncelikle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca katılan vekili tarafından ileri sürülen temyiz nedenlerinin de değerlendirildiği bir ek tebliğnamenin düzenlenmesi gerekmektedir.
Bu itibarla, dosyanın ek tebliğname düzenlenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine karar verilmelidir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle; hükmün Ceza Genel Kurulu Kararı üzerine katılanlar vekilince de temyiz edilmiş olması nedeniyle, ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, oybirliği ile karar verildi.
