CMK.303, 308 – 5237 Sa.Ka.43/1,53/1-c,55,58,61/4-5, 116/2-4,143/1 – 5275 Sa.Ka.108/2 – 1412 Sa.Ka.322
1. Sanığın, iki ayrı soyunma odasında bulunan yakınanlara ait elbiselerdeki suça konu cep telefonları ve cüzdanları aldığının anlaşılması karşısında, yakınanlar sayısınca hırsızlık suçunun oluştuğu gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması;
2. Kabule göre, cezanın belirlenmesi ve bireyselleyştirilmesinde, 5237 sayılı TCY.’nın 61/4 ve 5. fıkralarına aykırı olarak, aynı Yasanın 43/1. maddesinin, 143/1. maddesinden önce uygulanması suretiyle fazla ceza tayini usul ve kanuna aykırıdır;
3. Tekerrüre esas alınan ilamdaki hangi hüküm fıkrasının mükerrirlik uygulamasına esas alındığının gösterilmesi zorunluluğuna uyulmaması; usul ve kanuna aykırıdr.
DAVA ve KARAR:
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
YARGITAY 6. CEZA DAİRESİ KARARI:
Sanığın, soyunma odalarına girip hırsızlık yaptığının anlaşılması karşısında, işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 Sayılı TCK.’nın 116/2-4.maddesi uyarınca, sanık hakkında zamanaşımı içerisinde Cumhuriyet Başsavcılığınca işlem yapılması olanaklı görülmüş,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) Sanığın, iki ayrı soyunma odasında bulunan yakınanlara ait elbiselerdeki suça konu cep telefonları ve cüzdanları aldığının anlaşılması karşısında, yakınanlar sayısınca hırsızlık suçunun oluştuğu gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulması,
2-) Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCY.’nın 61/4 ve 5. fıkralarına aykırı olarak, aynı Yasanın 43/1. maddesinin, 143/1. maddesinden önce uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.’nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
4-) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının belirtilmesi,
Mahkemece mükerrirlik uygulamasına esas alınan Sarıyer Asliye Ceza Mahkemesinin 2000/1052-1422 sayılı kararında, sanığın birden fazla yakınana karşı işlemiş olduğu eylemler nedeniyle ayrı, ayrı cezalandırılmasına karar verildiği, aynı ilam içerisindeki farklı kişilere karşı işlenen eylemler nedeniyle hükmolunan cezaların her birinin, birbirinden bağımsız ve ayrı bir hüküm olduğu, 5237 sayılı TCY.’nın 58. maddesindeki düzenlemenin sonuçları infaz hukukunu ilgilendirse bile, anılan düzenlemenin infazla ilgili bir hüküm olmadığı, bu nedenle de infaz aşamasında dikkate alınmasının olanaklı bulunmadığının anlaşılması karşısında;
Tekerrüre esas alınan ilamdaki hangi hüküm fıkrasının mükerrirlik uygulamasına esas alındığının gösterilmesi zorunluluğuna uyulmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Aslan O.`ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan,
SONUÇ: Hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, oybirliği ile karar verildi.
