Ana Sayfa Yargı Kararları YHGK 7.7.2010 E.2010/12-383 – K.2010/367

YHGK 7.7.2010 E.2010/12-383 – K.2010/367

530
0

– Şirkete 21 Tebligatı (Tatil Sebebiyle Geçici Olarak Kapalı Olan)
– Tatil Sebebiyle Geçici Olarak Kapalı Şirkete Tebligat

İİK.167201 Sa.Ka.21

Tebliğ tutanağında, adresin geçici olarak kapalı olduğu ve şirketin yetkilisinin tatile gittiği açıkça belirtildiğinden, bu durumda çalışanları veya müstahdemlerinden birisine tebligat yapılması da mümkün değildir.

Şikayete konu tebligat, Tebligat Kanununun 21. maddesine uygun olarak yapılmış olup, şikayetin reddi gerekir.

DAVA ve KARAR:

Taraflar arasındaki “şikayet” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda;
Adana 5. İcra Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 23.10.2008 gün ve 2008/512 E. – 625 K. sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 25.6.2009 gün ve 2009/5833 – 13924 sayılı ilamı;

(…Borçlu Balak Petrol Oto İnş. Malz. Tur. Emlak. İnş. Taah. Gıda Tic. Ltd. Şti. adına çıkartılan ödeme emri tebliğ şerhinde;

“muhatabın adresinin geçici kapalı olup, yetkilisinin tatile gittiği, imzadan imtina eden komşusu Meryem Mencimen’den öğrenildi. Tebligat Kanununun 21. maddesi gereği Yeni Baraj mahalle muhtarına tebliğ edilip, adresin kapısına 2 no’lu örnek yapıştırılarak imzadan imtina eden komşusu Meryem Mencimen’e haber verildi”

Şeklinde yazılarak adresin geçici kapalı olduğu ve şirketin yetkilisinin tatile gittiği açıkça belirtildiğinden bu durumda çalışanları veya müstahdemlerinden birisine tebligat yapılması da mümkün değildir.

Bu nedenle anılan tebligat, Tebligat Kanununun 21. maddesine uygun olarak yapılmış olup, şikayetin reddi gerekirken yazılı şekilde kabulü isabetsizdir…) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

YARGITAY HUKUK GENEL KURULU KARARI:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire Bozma Kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ: Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının BOZULMASINA, oybirliği ile karar verildi.

Y.H.G.K. 7.7.2010 E.2010/12-383 – K.2010/367

Önceki İçerikİşte Aradığınız Hukuk Bilgi Hizmeti
Sonraki İçerikYCGK 10.2.2009 E.2008/1-211 – K.2009/21

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.