Ana Sayfa Yargı Kararları Y1CD 9.2.2010 E.2009/10077 – K.2010/707

Y1CD 9.2.2010 E.2009/10077 – K.2010/707

494
1

– Suçun İcrasından Gönüllü Vazgeçme

– Adam Öldürmeye Teşebbüs (Suçun İcrasından Gönüllü Vazgeçme)

– Kasten Yaralama Suçu

– Yargıtayca Davanın Esasına Hükmedilecek Haller

– Hukuka Aykırılığın Düzeltilmesi

– Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısının İtiraz Yetkisi –

TCK.29,36,62,86/1,871412 Sa.Ka.322CMK.303,308

Sanığın mağdurun hayati bölgesini hedef seçip, bıçakla karın bölgesine vurarak, sağ böbreğinin alınmasına ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, fiilinin bu haliyle öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu anlaşılmış;

Ancak sanığın eylemini gerçekleştirdikten sonra etkin pişmanlık göstererek olayı tanık Süleyman`a bildirdiği, Süleyman`ın da acil yardım ekibini araması üzerine olay yerine gelen görevlilerin mağduru hastaneye götürdüğü, yapılan müdahale üzerine mağdurun sağlığına kavuştuğu olayda;
TCK.`nun 36.maddesinde düzenlenen “gönüllü vazgeçme” hükümleri dikkate alınmalıdır.

DAVA ve KARAR:

İbrahim Mercanoğlu`nu yaralamaktan sanık Figen`in bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (ANTALYA) Üçüncü Ağır Ceza Mahkemesince verilen 3.6.2009 gün ve 478/2877 sayılı hükmün Yargıtay`ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığından tebliğname ile dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:

YARGITAY 1. CEZA DAİRESİ KARARI:

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın “kasten yaralama” suçunun sübutu kabul ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedeninin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddi ile,
Sanığın mağdurun hayati bölgesini hedef seçip, bıçakla karın bölgesine vurarak, sağ böbreğinin alınmasına ve hayati tehlike geçirmesine neden olduğu, fiilinin bu haliyle öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu anlaşılmış, ancak sanığın eylemini gerçekleştirdikten sonra etkin pişmanlık göstererek olayı tanık Süleyman`a bildirdiği, Süleyman`ın da acil yardım ekibini araması üzerine olay yerine gelen görevlilerin mağduru hastaneye götürdüğü, yapılan müdahale üzerine mağdurun sağlığına kavuştuğu olayda,

TCK.`nun 36. maddesinde düzenlenen “gönüllü vazgeçme” hükümleri dikkate alınıp, CMUK.`nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,

SONUÇ: Hüküm fıkrasının mahsus bölümüne, “TCK.`nun 86/1.” maddesinden önce gelmek üzere, “TCK.`nun 36. maddesi yollaması ile” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle düzeltilen hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, oybirliği ile karar verildi.

Y.1.C.D. 9.2.2010 E.2009/10077 – K.2010/707

Önceki İçerikY1CD 23.2.2010 E.2009/3411 – K.2010/1063
Sonraki İçerikY1CD 3.3.2010 E.2009/4015 – K.2010/1277

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.